Recensie: A Quiet Place – 2018
“If they can hear you, they can hunt you.”
Samenvatting – In een dystopische toekomst wordt de wereld geplaagd door blinde monsterachtige wezens die op hun prooi jagen door middel van geluid. In ‘A Quiet Place’ volgen we de familie Abbott. Vader en moeder die met hun 2 kinderen in deze barre omstandigheden proberen te overleven: Zullen alle aanpassingen die ze hebben gemaakt om zo om zo stil mogelijk te leven genoeg zijn om de wezens op afstand te houden?
Oordeel – Ik ben met een vriendin naar een speciale voorvertoning van deze buitengewone film geweest in Pathe ArenA in Amsterdam. Ik was nog nooit eerder naar een ‘speciale voorvertoning’ geweest, en wist daardoor niet wat ik moest verwachten. We werden naar binnen gelaten en iedereen liep snel langs de snoepbalie heen, door naar de zaal… Omdat iedereen zo vastberaden naar boven rende gingen we er vanuit dat er boven wel snacks te verkrijgen waren, dus volgde we braaf de menigte. Eenmaal boven zagen we dat er inderdaad snacks geserveerd werden: gefrituurde snacks van het restaurant ‘Burger Bitch’. Zag er allemaal heerlijk uit, en we hadden hier graag van gesnackt, ware het niet dat het heerlijke avondeten dat we net achter de kiezen hadden ook van ‘Burger Bitch’ kwam! Zonder verder te verkennen veronderstelden we dat er buiten deze snacks om niets te eten zou zijn, en liepen we weer terug naar de snoepbalie om de (in mijn ogen) verplichte popcorn te halen die bij elke bioscoopfilm verorberd moet worden. Weer boven aangekomen bleek dat als we letterlijk 2 meter verder hadden gelopen we hadden gezien dat er gratis drankjes, snoepgoed en, jawel, popcorn klaarstond bij de ingang van de zaal… ach nou ja, Live and Learn hihi. En het was toch van die kant-en-klare popcorn in een zak, dus onze versgepopte popcorn was gelukkig beter!
In een stampvolle zaal, met onze betaalde lekkere popcorn en nu gratis drankjes, maakten we ons klaar om de film te kijken. Ik ben altijd in voor een goede horror/thriller film en de voorstukjes die ik van deze film had gezien hebben me al maanden geleden zeer enthousiast gemaakt! En ik ben zeker niet teleurgesteld weggegaan, sterker nog: ik ben in tijden niet meer zo ultiem tevreden uit de bioscoop gekomen. De film was geweldig.
Het was spannend, intens, verontrustend, en ontzettend emotioneel. Ik kon me zo inleven in de gevoelens en emoties van de ouders dat ik vaak met een hand voor mijn mond naar het scherm zat te staren. Volledig in stilte leven met kinderen… ik kan me er niets bij voorstellen! Ik kan mijn zoontje nog geen 2 seconden stil houden om in alle rust het journaal te kijken, laat staan proberen geluidloos te laten spelen en leven. Nou hebben ze wel zeer inventieve manieren om zo stil mogelijk te zijn in het dagelijks leven: zo hebben ze zandpaden aangelegd om geruisloos van de ene naar de andere locatie te komen, de muren zijn geïsoleerd met matrassen en lagen krantenpapier, en ze hadden zelfs de pionnetjes van monopoly vervangen voor lapjes stof. En daarnaast hebben ze ook nog het voordeel dat ze in gebarentaal met elkaar kunnen praten omdat ze dit hebben geleerd voor de dochter, wie doof is. Maar dit alles beschermt je natuurlijk niet tegen de dagelijkse lompheid van een normaal mens: iets omstoten, een ongewilde kreet wanneer je ergens in gaat staan of ergens tegenaan loopt, speelgoed wat ineens geluid begint te maken… dingen waar je normaal niet van opkijkt, maar waardoor je in een geheel stille setting onwillig ineenkrimpt met een wee gevoel in je maag… Gedurende de film was elk geluidje in de zaal, inclusief het kraken van de popcorn in mijn mond, een reden om zenuwachtig naar elkaar te giechelen. En dit gevoel overheerst de gehele film, en maakt het een ontzettend zenuwslopende ervaring voor de kijker en een echt knabbelfestijn voor de nagelbijters onder ons.
De film is opgenomen vanuit het wereldbeeld van deze familie, je weet als kijker niet meer dan wat de Abbott’s weten. Wat er precies is gebeurd dat heeft geleid tot deze manier van leven is niet geheel duidelijk. Je krijgt hier en daar een glimp van een krantenartikel of een nieuwsitem waardoor het erop lijkt dat er een invasie is geweest. Er zijn ook meerdere knipogen naar dit onderwerp opgenomen in de film, zo zijn er bijvoorbeeld, in verschillende vormen, sterren en ruimteschepen opgenomen in het decor.
In hoeverre de monsters zich hebben verspreid, en naar hoeveel overlevenden er nog zijn kunnen we slechts gissen. Maar oordelend naar de radiostilte waar de vader steeds tegenaan loopt, en de buitengewone snelheid waarmee de wezens op geluid afstuiven, zullen de kansen klein zijn dat er meer dan een handvol overlevenden zijn. Ook weten we niet wat de wezens precies willen en waar ze vandaan komen. Het lijkt erop dat ze alleen willen jagen…
Meer wil ik eigenlijk niet zeggen over het verhaal en de film in zijn geheel. Alles wat ik zou zeggen zou afdoen aan je eigen ervaring. Ik heb wel nog wat interessante interviews, clips en een trailer gelinkt. Veel kijk plezier!
John Krasinski featurette – https://youtu.be/5gfZ9MvhLsc
Emily Blunt Featurette – https://youtu.be/IhjdPxctcUk
Clips – https://youtu.be/xy6t9pcUioE
Regisseur: John Krasinski
Schrijvers: Bryan Woods, Scott Beck, John Krasinski
Acteurs: o.a. Emily Blunt, John Krasinski, Noah Jupe, Millicent Simmonds
Genre: Drama | Horror | Thriller
Taal: Engels | Amerikaanse Gebaren Taal
Contact met Daniëlle? Mail redactie@maxamovie.nl