Terugblik: Ode aan ‘The Blair witch project’
Laatst kwam ik thuis van een feestje; een zeer vermoeiende avond met heel veel babbelen, eten en drinken… en toch kwam ik thuis en voelde me totaal niet moe! Dus ik ging op de bank zitten en begon automatisch mijn DVD kast te scannen naar een geschikte film voor 3 uur ’s morgens. Mijn oog viel al snel op ‘The Blair Witch Project’.
Tijdens het kijken van deze film (die trouwens zeker in mijn top 5 van enge films staat) kwamen er allerlei herinneringen van de reacties van andere mensen over deze film bij me omhoog. Mensen die de film niet… ja ik zeg; NIET… goed vonden…
En ik voelde ineens de overweldigende behoefte om deze mensen (zelfs al zijn ze het er niet mee eens, en heb ik daar best respect voor) mijn mening over deze, in mijn ogen, zeer originele, grijpende en spannende film op te dringen!
Laten we beginnen met de perfecte ‘teasers’ waarmee ze deze film aan het publiek hebben gebracht! Weken voor de film echt uitkwam begonnen ze met een trailer waarin alleen een meisje te zien was, een meisje die zichzelf aan t filmen was en in een staat van pure wanhoop en angst een zeer verontschuldigend bericht achterlaat op haar camera voor wie het dan ook zal vinden. Men zag de voorstukjes en was meteen aan het raden; waar is ze zo bang voor… wat is er aan de hand… Wat? Wat? Wat? De media plante een zaadje en keken grijnzend toe hoe het groeide tot een landelijk interessepunt en in sommige gevallen; een regelrechte obsessie.
Wekenlang wachtte het publiek op meer… meer dan alleen de toespraak van het meisje… zelfs in onze vertrouwde ‘Preview’ (het tijdschrift wat altijd trouw op ons wacht bij de ingang van de bioscoop) werd niets onthuld over de film; alleen een kort stukje tekst wat vertelde dat het beter was niets te onthullen over deze film. Voor de film überhaupt uitkwam in de bioscoop had het al een naam voor zichzelf gecreëerd!
En zelfs toen de film eindelijk uitkwam in de bioscoop, en iedereen de film eindelijk gezien had; hield het raden nog niet op! Je ziet tegenwoordig veel films die beginnen met een stukje tekst wat je verteld dat het ‘waargebeurd’ is, en dit ‘echte’ camerabeelden zijn, bla, bla, bla… maar toen deze film uitkwam was dit concept best wel origineel!
En dan moet je de moeite die ze achteraf hebben genomen om het verhaal levend te houden ook meenemen in het respect voor deze film: er was een officiële website over de ‘Blair Witch’ opgezet, met zogenaamde echte politiebeelden en rapporten, interviews met familieleden, vrienden en leraren van de 3 hoofdrolspelers, en ze hebben zelfs de originele legende van de ‘Blair witch’ en het verhaal van Parr (wie de moorden op de kinderen gepleegd zou hebben in naam van de heks) levend en echt gemaakt! Al deze moeite heeft mensen nog maandenlang laten afvragen of het het hele verhaal nou echt was of niet.
Ik vind het een geweldige film, je ziet niks engs maar de angst spat van het scherm af! De moeite die erin gestoken is verdient respect! En wat dit concept (of het nou de eerste in zijn soort was of niet) teweeg heeft gebracht in de film-wereld verdient naast respect ook dankbaarheid! En dan moet er nog wat gezegd worden over de acteurs; allemaal beginnende en onbekende acteurs die een zeer knap staaltje acteer werk neerzetten.
Ik zal eerlijk zeggen dat je een zekere mate van empathie moet hebben om de film te snappen, je moet kunnen meevoelen met de situatie van de acteurs; snappen wat ze voelen en hoe jij je zou voelen in zo’n situatie!
Doe ermee wat je wilt… ik vind deze film fantastisch!