Recensie: Mary Queen of Scots – 2019


I will not be scolded by my inferior.”


Mary Queen of Scots is een vertelling van het turbulente leven van Mary Stuart, haar liefdes, haar vijanden en bovenal haar relatie met de Koningin van Engeland, Elizabeth I. De film is gevuld met prachtige omgevingshots, mooie muziek en heeft een topcast met onder andere Margot Robbie, Saoirse Ronan en Guy Pearce.

Samenvatting

Mary Queen of Scots gaat in op het turbulente leven van de charismatische Mary Stuart (Saoirse Ronan). Op haar zestiende werd ze koningin van Frankrijk, op haar achttiende was ze al weduwe. Toch weerstond ze de druk om opnieuw in het huwelijk te treden. In plaats daarvan keerde ze terug naar haar geboorteland Schotland waar ze de troon opeiste. Maar Schotland valt net als Engeland onder de heerschappij van Koningin Elizabeth I (Margot Robbie).

De twee jonge koninginnen kijken zowel met angst als met fascinatie tegen elkaar op. Ze zijn rivalen op het gebied van macht en de liefde. Als vrouwelijke staatshoofden in een mannenwereld moeten ze allebei beslissen of ze een strategisch huwelijk willen sluiten, of dat ze onafhankelijk willen blijven. Mary is vastbesloten om meer te worden dan een boegbeeld voor de Schotten. Ze wil aanspraak maken op de Engelse troon, waarmee ze de heerschappij van Elizabeth bedreigt.

Bedrog en samenzweringen in beide hofhoudingen brengen zowel de Engelse als Schotse troon in gevaar en zullen uiteindelijk de loop van de geschiedenis bepalen.

Bron samenvatting: filmdepot.nl

In mijn mening…

Wat was dit een prachtig mooie film om te zien. Het ruige, open landschap van Schotland wordt ten volste benut. Bij veel scenes vergeet je zelfs naar de dialogen te luisteren, omdat de prachtige score je meevoert over het glooiende landschap. Max Richter zet de toon van de film met zijn briljant gekozen trommels, hij geeft de cinematografie een eigen stem. Helaas is de film qua continuïteit een beetje rommelig: zoals vaker voorkomt bij historische films springen ze snel over de tijdlijn heen van het ene noemenswaardige moment in de geschiedenis naar het volgende.Wat dit erger maakt is dat ze geen besef van tijd in de film hebben gestopt, dus je weet bijna niet hoeveel dagen, weken, maanden of zelfs jaren er inmiddels verstreken zijn… hierdoor heb je niet echt ruimte om met de karakters mee te groeien.

Daarnaast zijn de makers in mijn mening lichtelijk doorgeslagen in hun streven de film zo divers mogelijk te maken. Het hof van Elizabeth is bijvoorbeeld gevuld met zwarte mannen als hooggeplaatste raadslieden, en haar favoriete hofdame is een Chinese. Nou ben ik helemaal voor diversiteit, maar als dit het enige is wat er aangepast wordt in een historische biopic is het gewoonweg storend. Als je het verkoopt als een vertelling met een moderne twist vind ik het prima, gooi er leuk wat popmuziek bij en dan kan het een fantastische film worden: zie ‘A Knight’s Tale’ of ‘Mary Antoinette’. Maar omdat ze hier niet verder zijn gegaan met het moderniseren van de film, valt het erg op dat het geheel gewoon niet klopt.

De ‘look’ van Mary en Elizabeth…

Maar dit terzijde is de hele ‘look’ van Mary en Elizabeth erg mooi gedaan. Saoirse Ronan is als Mary heel natuurlijk opgemaakt, iets bleek met sproetjes, en haar haren zijn aardbeiblond geverfd. Het uiterlijk is een perfecte afspiegeling van de onschuld en liefelijkheid die ze willen dat het karakter uitstraalt. Maar Mary is geen onschuldig lammetje, en zelfs een beetje een heethoofd. Deze kant van haar karakter komt mooi naar voren in de regale, intense blik die ze steeds lukraak (en tot het vervelende aan toe) blijft rond werpen.

Wat ik wel jammer vind, is dat de Mary Stuart in deze film een beetje een vervelend en arrogant meisje is. Ze heeft in het echt wat betreurenswaardige beslissingen gemaakt, maar het was te vergeven. In deze film laten ze het zo zien dat jij als kijker de helft van de tijd denkt ‘meid, wat ben je dom bezig!’. Verder zijn ze ook, denk ik, vergeten om Mary ouder te laten worden. Ik hoop in ieder geval dat het geen bewuste keuze is geweest…


“Should you murder me, remember you murder your sister… and you murder your queen.”


Maar de echte winnaar qua kleding en make-up is Margot Robbie als Elizabeth. In tegenstelling tot Mary takelt Elizabeth steeds meer af naarmate de jaren vorderen. Ze begint als prachtige jonge vrouw, een stralend licht in haar hof. Maar ze wordt ouder, haar haren vallen uit door stress, haar huid wordt geruïneerd door pokken en de zware make-up die ze gebruikt om dit alles te verbergen maakt het allemaal nog net een beetje erger. Robbie wordt vrijwel onherkenbaar gemaakt door de neusprothese en de dikke lagen troep die ze op haar gezicht smeren. Maar ze draagt de pokdalige huid en iets te rode pruik met trots en zet een prachtige, gebroken vrouw neer.

Ik zou haar voor de prestatie bijna een Oscarnominatie willen toewensen, ware het niet dat de afschildering die ze hier van Elizabeth geven gewoonweg beledigend is. Ze maken Elizabeth een besluiteloze vrouw, die treurig en pruilerig door het leven gaat en bijna weigert om haar eigen land te runnen. Ze blijft een beetje mompelen dat ze echt niet wil trouwen maar het enige waar ze aan lijkt te denken is huisje, boompje, kindje… Dit zou de vrouw moeten zijn die de Spaanse Armada heeft verslagen?!

Tot slot…

Maar goed, mijn persoonlijke irritaties richting de uitbeelding van deze historische vrouwen en hun hofhoudingen terzijde, was de film echt erg mooi gemaakt. Ze brengen vooral de onderdrukking van de vrouwen goed naar voren: ze werden erg gelimiteerd in hun opvoeding, educatie en bovenal in hun menselijke rechten. Door de vele lagen kleding, de korsetten en de haarstijlen voelden ze hoe ze in toom gehouden werden door de regels van de samenleving.

Mijn vermoeden is dat ze met deze film duidelijk willen maken dat ze 500 jaar geleden met dezelfde onderdrukking binnen de samenleving kampten als dat we vandaag de dag doen. Vrouwen werden onderdrukt, mensen met andere seksuele voorkeuren werden verketterd, en waar je ook kwam werd je beoordeeld op waar je in geloofd. Binnen de filmwereld zie je dit thema steeds meer terugkomen: Tijd voor verandering!

Regisseur: Josie Rourke
Schrijver:
Beau Willimon
Acteurs: o.a.
 Saoirse Ronan, Margot Robbie, Jack Lowden, Guy Pearce

Genre: Drama | Historisch| Biografie
Taal:
Engels | Frans

Fun facts Mary Stuart…
  • Mary had een echte taalknobbel. Naast haar moedertaal Oud-Schots, wat ze vanaf jongs af aan leerde, en Frans waarin ze werd onderwezen, verstond ze ook Latijn, Grieks, Spaans en Italiaans. Op latere leeftijd heeft ze ook nog Engels geleerd.
  • Mary leidde een zeer actief leven, ze hield van dansen en paardrijden. Soms verkleedde ze zich als een staljongen en ging incognito feesten op de straten van Edinburgh.
  • Mary was erg lang, bijna 183cm, en erg mooi.
  • Gedurende haar leven wilde Mary graag haar nicht Elizabeth in het echt ontmoeten. Maar dit is helaas nooit gebeurd. Elizabeth stuurde een afgezante naar de doop van Mary’s zoon James. Ze beloofde meerdere malen Mary op te zoeken toen ze gevangen zat in Engeland, maar kwam nooit. Ze stuurde zelfs een afgezante naar Mary’s begrafenis. Ironisch gezien staan Mary’s en Elizabeths tombes nu naast elkaar in Westminster Abbey… gescheiden door muren, buiten elkaars zicht.
  • Het kostte drie slagen van de bijl om Mary’s hoofd van haar lichaam te scheiden. Tot schrik van de aanwezigen begon haar lichaam nadat het eindelijk gebeurd was te bewegen, het bleek dat haar kindje zich had verstopt in Mary’s jurk en gedurende de executie bij haar was gebleven…
  • Mary was de eerste vrouw die golf heeft gespeeld in Schotland. Ze zorgde zelfs voor een schandaal door een paar dagen na de moord op haar man, Darnley, te gaan golfen.
  • Paarse distels groeien nog steeds op de plaatst van Mary’s executie. Ze hebben de bijnaam ‘Queen Mary’s tears’ gekregen.

Contact met Daniëlle? Mail redactie@maxamovie.nl